Kaçmaktan başka seçeneği olmayan Ukraynalı mülteciler Saskatchewan’da istikrar buluyor

Ukraynalı kardeşler Viktoria ve Kostya Mazurak için 24 Şubat 2022, her zaman hayatlarının alt üst olduğu gün olacak.

Ukrayna’nın başkenti Kiev’in sakinleri olan çift, anneleri Olha ve babaları Vitaliy ile birlikte yaşıyordu.

19 yaşındaki Viktoria üniversiteye gidiyor ve hukuk dersleri alıyordu. Arkadaşlarıyla buluşmayı ve güzel memleketini keşfetmeyi severdi.

Her şey, uyandığında ona hayatının en kötü haberini veren yakın bir arkadaşından gelen bir telefonla değişti.

Genç bir tercüman aracılığıyla “Kiev bombalandığı için akrabalarımı uyandırıp kaçmamı söyledi” dedi.

24 Şubat’tı, sabahın erken saatlerinde Vladimir Putin ve Rus ordusu Ukrayna’ya saldırıya başladı.

“Pencereyi açtığımızda bombaları ve çok korkutucu sesleri duyduk. Her şeyi topladık ve büyükanne ve büyükbabalarımızın yaşadığı Ukrayna’nın batı yakasına doğru yola çıktık” dedi Viktoria.

Mazurak ailesi hızla hayatlarını arabalarına doldurdu ve batıya doğru yola çıktı.

Olha’nın Kolomyya’daki ebeveynlerinin evine yolculuk genellikle 8 saat sürüyor, bu sefer 2 gün sürdü. 15 yaşındaki Kostya için durumun gerçekliğini kavramak hala zor.

“Gelecekte yapmak istediklerim için büyük planlarım vardı ve her şey bir anda alt üst oldu. Hiç kimseye başıma gelenin aynısını dilemem,” dedi çocuk bir çevirmen aracılığıyla.

Kolomyya’da birkaç gün geçirdikten sonra çok güvensiz görüldü, bu yüzden Olha ve iki çocuğu Polonya’ya gitti. Olha’nın ebeveynleri ve kocası Vitaliy Ukrayna’da kaldı. Vitaliy bir marangoz, bölge halkını korumakla görevli bölge güçlerine katıldı.

Olha’nın geride bıraktığı kocasıyla ilgili bir soru, dayanamayacağı kadar ağırdır ve gözyaşlarına yenik düşer.

Polonya’dayken üç Mazurak bir daire bulabildi. Polonya’nın onlara yardım etmek için her şeyi bırakan inanılmaz insanlarla harika bir ülke olduğunu söylüyorlar.

Polonya’daki ailesiyle birlikte Vitaliy, 6 yıl önce Kanada’ya göç etmiş bir arkadaşına ulaştı.

Trend Hikayeler

• Trudeau, Ukrayna’ya sürpriz ziyarette Putin’in ‘iğrenç savaş suçlarından’ sorumlu olduğunu söyledi

• Rus yetkili, ‘Zafer Günü’ yaklaşırken ABD’nin Ukrayna savaşına ‘doğrudan katıldığını’ iddia ediyor

İşte tam bu noktada Svitlana Kenyuk ve ailesi devreye giriyor. Kenyuklar, Kanada’da yeni bir yaşam ve iki çocuklarına daha iyi bir gelecek sağlamak için Ukrayna’dan ayrıldı. Regina’ya yerleşen Svitlana, anavatanının saldırıya uğramasını uzaktan izlemenin inanılmaz derecede zor olduğunu söyledi.

Svitlana, “Burada oturuyorduk, çaresiz hissediyorduk, ne yapacağımızı bilmiyorduk” dedi.

Yaptıkları şey, Regina’nın büyük Ukraynalı topluluğunu para toplamak ve savaşın parçaladığı anavatanlarına insani yardım ulaştırmak için bir araya getirmekti. Regina’dan bugüne kadar 10 ton yardım gönderildi. Svitlana, Vitaliy Mazurak’tan ailesini Kanada’ya götürmek için yardım isteyen bir telefon aldığında kapılarını açtı.

Dört kişilik ailesiyle Yeşiller mahallesinde yaşayan Svitlana, üç Mazurak’ı evlerine getirmenin kolay bir karar olduğunu söyledi.

“Ne olursa olsun onların bizim insanımız olduğuna karar verdik. Onları iyi tanıyorsak da tanımıyorsak da onlara yardım etmeliyiz çünkü hepsi bizim insanımız, hepsi Ukraynalı” dedi.

Polonya’da geçirdikleri ay boyunca Mazuraklar, Kanada’ya gitmek için vizelerini ve gerekli tüm evrak işlerini sağlamayı başardılar. Nisan ayı başlarında Ohla, Viktoria ve Kostya, Svitlana ve ailesinden sıcak bir karşılama için Regina’ya indi.

“Burada sahip olduğumuz çok büyük Ukrayna topluluğuna ve bize ellerinden geldiğince nasıl yardım edip desteklediklerini düşünüyordum. Ayrıca Nisan ayının ortasındaki kar miktarına ve havanın ne kadar soğuk olduğuna da şaşırdım” dedi.

Svitlana, Regina’da yaklaşık 30 Ukraynalı mülteci aileden haberdar olduğunu söylüyor.

Ev sahibi ve mülteci aileler her Pazartesi Ukrayna Ulusal Federasyon Salonunda toplanır. Bağış toplama çabalarına gitmek için perojileri sıkıştırmak ve lahana ruloları yapmak.

Olha, “Burada ne kadar iyi karşılandığımızı hissetmek, ilk günden itibaren hissettik, inanılmaz, açıklaması zor” dedi.

Hem Kostya hem de Viktoria yerel bir Shoppers Drug Mart’ta iş buldu.

Saat farkıyla zor olduğunu söylüyorlar ama günde en az bir kez babalarıyla Yüzleşmeye çalışıyorlar.

“Arkadaşlarımı özlüyorum. Büyükannem ve büyükbabamı özlüyorum ve tabii ki babamı özlüyorum,” dedi Viktoria.

Olha, Kanada misafirperverliğine hayran olmalarına rağmen, ailesinin bir an önce Ukrayna’ya dönmeyi hâlâ hedeflediklerini söylüyor.

“Hala hayatımızın önemli bir bölümünü kaçırıyoruz. Evimiz, ebeveynlerimiz ve tabii ki kocam.”