‘Bu ruhumu parçalıyor’: Ukraynalı bir çocuk ve bir cinayet

BUCHA, Ukrayna (AP) – Babasının ölümünü dinlerken, çocuk hala asfaltta yatıyordu. Dirseği, bir kurşunun onu deldiği yerde yandı. Başparmağı sıyırılmaktan acıdı.

Ukrayna’nın başkenti Kiev’in eteklerinde bulunan Bucha’daki ıssız bir sokakta bir başka cinayet daha işleniyor. sivillerin organları Rus askerlerinin çekilmesinden haftalar sonra hala keşfediliyor. Birçoğu kafasından vurulmuştu.

14 yaşındaki Yura Nechyporenko onlardan biri olmak üzereydi.

Hayatta kalanlar, askerlerin ayaklarının yakınında silah ateşlediklerini veya el bombalarıyla tehdit ettiklerini, ancak daha soğukkanlı bir meslektaş tarafından uzaklaştırıldıklarını anlattılar. Ancak Mart ayında Yura ve 47 yaşındaki babası Ruslan, ağaçlarla çevrili bir caddede bisiklet sürerken etrafta Rus askerini dizginleyecek kimse yoktu.

Elektrik ve suyu olmayan bodrumlara ve evlere sığınan savunmasız komşuları ziyarete gidiyorlardı. Bisikletleri beyaz kumaşla bağlanmıştı, barış içinde seyahat ettiklerine işaretti.

Asker onlara meydan okumak için toprak yoldan çıktığında, Yura ve babası hemen durdu ve ellerini kaldırdı.

“Ne yapıyorsun?” Yura, askerin sorduğunu hatırlıyor. Asker, Yura’nın babasına cevap vermesi için zaman vermedi.

Çocuk iki el silah sesi duydu. Babası düştü, ağzı açık, zaten kanıyordu.

Yura’nın eline bir kurşun isabet etti ve o da düştü. Bir kurşun daha dirseğine isabet etti. Gözlerini kapadı.

Son bir atış yapıldı.

___

Bu hikaye, War Crimes Watch Ukrayna’yı içeren Associated Press ve Frontline tarafından devam eden bir soruşturmanın parçası. etkileşimli deneyim ve yaklaşan bir belgesel.

___

Yura’nın Rus askerleri tarafından öldürülmeye çalışıldığını iddia eden olağanüstü açıklaması, uluslararası adalet uzmanlarının Ukrayna’daki dehşetin ve olası savaş suçlarının merkezi olan Bucha’ya inmesiyle dikkat çekiyor. Şimdiye kadar Bucha’da ve Kiev çevresindeki diğer topluluklarda 1000’den fazla ceset bulundu. Yerel makamlara göre, yalnızca Bucha’da 18 yaşın altındaki 31 çocuk öldü ve 19 kişi yaralandı.

Bucha bölgesi başsavcısı, “Rus askerleri üzerlerinde ‘ÇOCUK’ yazan ve beyaz kumaş bağlı olan arabaları tahliye ederken kasten ateş açtığı ve kasten sivillerin evlerine ateş açtığı için tüm çocuklar kasten öldürüldü veya yaralandı” dedi. Ruslan Kravchenko AP’ye söyledi.

BM insan hakları ofisi, Rusya’nın işgalinde Ukrayna genelinde en az 202 çocuğun öldürüldüğünü ve gerçek sayının çok daha yüksek olduğuna inanıyor. Ukrayna hükümetinin sayısı 217 çocuk öldü ve 390’dan fazla kişi yaralandı.

AP ve Frontline, çeşitli kaynaklardan yararlanarak, Borodyanka’da sığ bir mezarda bir çocuğun bulunmasından bir tiyatronun bombalanmasına kadar, savaş suçu tanımına uyması muhtemel, çocukların öldürüldüğü 21 saldırıyı bağımsız olarak belgelediler. Mariupol’da. Saldırılardaki toplam çocuk mağdur sayısı bilinmiyor ve muhasebe, potansiyel savaş suçlarının sadece bir kısmını temsil ediyor.

Yura, gözlerinin altında koyu halkalar olan, cılız ve benekli, kendi içinde büyüyen bir gençtir. Yetişkinlik üzerine acele edildi. Olanları göstermek için ailesinin evinde yerde yatarken, dirseğindeki iyileşme deliklerini gösteriyor.

Annesi Alla, kendini sakinleştirmek için derin nefesler alıyor. Yura doğruldu, kolunu ona sardı, sonra başını onun omzuna koydu.

O korkunç günde, Yura, gri kapşonlu genç sabitin beceriksiz zarafetiyle öldürme girişiminden kurtuldu. Onun yerine vuruldu ve hareket ettiğini hissetti.

Yura dakikalarca sokakta yatıp askerin uzaklaşmasını bekledi.

Sonra Yura koştu. Annesinin çalıştığı ve bazı sakinlerin bodrumu sığınak olarak kullandığı anaokuluna ulaştı. Çocuğu görünce şok oldular ve ona ilk müdahaleyi yaptılar.

Eve gitmesi gerektiğini anladı. Bir sonraki askerin nerede olabileceğini bilmeden sokaklara döndü.

Eve vardığında ailesi polisi aradı. Aileye göre polis, bölgeyi kontrol etmedikleri için hiçbir şey yapamayacaklarını söyledi. Ambulans servisi de aynı şeyi söyledi.

Çocuğun amcası Andriy’e göre, polis aileye polis memurlarının davayla ne yapacaklarını bilmediklerini söyledi. Bir savcının raporu, Yura’nın babasına ait bir cep telefonunun kaybı da dahil olmak üzere, öldürmeyi ve öldürmeye teşebbüs etmeyi birkaç basit cümleyle açıklıyor. Şimdi yardımı olurdu – bir avukattı.

Kravchenko AP’ye Yura’nın davası üzerinde çalışmaya devam ettiklerini söyledi ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgali sırasında işlenen suçların başarıyla soruşturulabileceğine olan güvenini dile getirdi. Diğer şeylerin yanı sıra, Bucha’daki düzinelerce güvenlik kamerasının görüntüleri analiz ediliyor ve Rus askerlerinin yüzlerinin bir kimlik albümü oluşturuluyor.

Mart ayında Uluslararası Ceza Mahkemesi savcısı, özellikle çocuklara karşı işlenen suçlarla ilgili soruşturmaların yeni bir vakıf fonundan yararlanacağını duyurdu. ICC savcısının çocuklarla ilgili suçlar konusundaki özel danışmanı Veronique Aubert’e göre, çocuklar çatışmalardan etkilenenlerin yarısından veya daha fazlasının oluşturuyor, ancak çoğu zaman tanıklık edemeyecek kadar savunmasız veya yanlış anıları olduğu şeklinde etiketleniyorlar.

Yura’nın durumu sıra dışı.

New York Üniversitesi’nde hukuk profesörü ve ABD Savunma Bakanlığı eski özel danışmanı Ryan Goodman, “Savcılar bu davayı almak isteyebilir çünkü kurban hala hayatta ve potansiyel olarak tanıklık yapabilir” dedi. “Bir sanığın bir çocuğu öldürmeye çalışırken bir şekilde haklı olduğunu iddia etmesi imkansız değilse de zor olabilir.”

___

Babasının cesedini almak Yura’nın ailesine bırakıldı.

Ertesi gün yaptılar. Yura’nın 70’li yaşlarındaki büyükannesi, Rus askerlerine cesede yaklaşmasına izin vermeleri için yalvardı.

Silahlarını çekmiş, önlerinden yürümesine izin verdiler. Uzaktaki başka bir asker, “Buraya gelme yoksa seni öldürürüz” diye bağırdı. Ama ateş etmedi.

Yura’nın babasını bir el arabasıyla eve getirdiler. Bir halıya sarılıp eski bir ahşap kapıya kondu. Bombardıman ve silah sesleri arasında, onu, bir aylık Rus işgali sırasında aceleyle kazılmış birçok derme çatma mezardan birine, odunluğun arkasındaki avluya gömdüler.

Yura ve ailesi, ertesi gün Bucha’dan nadir bir tahliye koridoru boyunca ayrıldı. Yaralı çocuk, beyaz bir havluyla bağlanmış bir sopa ve kolunda beyaz bir askı ile sokaklarda ilk önce yürüdü. Aile, olay yerinden geçmek zorunda kaldı.

Rus askerleri tahliye noktasına yaklaşırken nereye gittiklerini sordu. Yura’ya ne olduğunu sordular.

Çocuk, “Bir Rus askeri tarafından vuruldum” diye yanıtladı.

Bunun üzerine annesi çok korktu. “İçimde her şeyin çöküşünü hissettim” diye hatırladı. “Hepimizi vuracaklarını düşünmüştüm.”

Geç olduğunu söyleyerek askerlerden geçmelerine izin vermelerini istedi. Onlar yaptı.

Aile o gün şehri terk etti.

___

Dirseği kanayan gri kapşonlu, şimdi ailenin adalet arayışının merkezinde yer alıyor. Gevşek kumaşın üst dikişi dilimlenmiştir. Yura’nın annesi bunun kanıt olduğu ve çöpe atılamayacağı konusunda ısrar ediyor.

Aile, Rusların çekilmesinden sonra Nisan ortasında Bucha’ya döndü. Yura’nın babasını çıkardılar ve onu tekrar yerel bir mezarlığa gömdüler.

Çocuğun ailesi dedektif oynamaya devam ediyor, daha fazla kanıt için atış alanını araştırıyor ve mermilerin yörüngesi hakkında teoriler üretiyor. Komşuları sorgularlar ve metal bir çitteki delikleri analiz ederler.

Aile AP’ye olayı gösterirken, Yura caddenin yanındaki çimenlerde başı öne eğik, mermi kovanları arıyor. Asker yüzünün bir kısmına yün giymiş olsa da Rus askerini teşhis edebileceğinden emin.

Yura, elektrik geri döndüğünde ve çevrimiçi derslere devam edebileceğinde, bu yıl dokuzuncu sınıfı bitirecek. O zamana kadar, babası gibi gönüllü olarak yaşlı sakinleri ziyaret ediyor.

Annesi akıl sağlığı için onu yurt dışına göndermeyi düşünüyor. Onun da biraz mesafeye ihtiyacı var.

“Fiziksel olarak asla yalnız değilim, ama zihinsel olarak yalnız olmak mümkün,” dedi gözyaşlarına yakın. “Bundan kaçınmaya çalışıyorum.”

Oğlunun davası hala zayıf bir umut kaynağı. Mahkemeler var ve bu mahkemelerin işe yarayacağına inanıyor. Oğlunun yaşadıklarını kimse yaşamamalı.

Yura zaten sahip olduklarından korkuyor.

“Adalet isteyen sadece ben değilim,” dedi. “Ukrayna’daki insanlar muhtemelen hala işkence görüyor ve şu anda bile öldürülüyor.”

Yura 12 Nisan’da 15 yaşına girdi. Sakin bir doğum günüydü. İyi bir aşçı olan babası, genellikle bunu kutlamak için ızgara yapardı.

Ortodoks Paskalyasından bir gün sonra 25 Nisan’da aile, yerel geleneklere göre Ruslan’ın ölümünden 40 gün sonra anmak için mezarda tekrar toplandı. Paskalya için Bucha’da bir rahip tarafından kutsanan yiyecekler – boyalı yumurtalar, ekmek – ev yapımı turşular, çikolata ve şarapla birlikte ortaya kondu. Tahta haç üzerine plastik bir torba yiyecek asıldı.

Yura ayrı durdu, sessizce bir mum yaktı ve mezarın üzerine koydu. Sonra soğuğu engellemek için siyah bir kapüşonluyu başına geçirdi.

Çocuğun amcası Andriy, bugünlerde onu yakından izliyor. Yura her zaman iyi bir çocuk olmuştur, ancak bir görevden diğerine geçerken sinirli ve huzursuz olmuştur. Andriy, hayatta kalan ölümün travmasının Yura’yı yakalamasından korkar ve yeğeninin zarar görmüş çocukluğunun yasını tutar.

Andriy gözyaşları içinde, “Bu ruhumu parçalıyor,” dedi. “Gördüğümüz, acıdan sonra acı çekmek… (Rusya Devlet Başkanı Vladimir) Putin bize acı çektirmeye karar veriyor ve biz de yapıyoruz.”

___

Ön cephe yapımcısı Tom Jennings bu hikayeye katkıda bulundu.

___

AP’nin savaş haberlerini şu adresten takip edin: https://apnews.com/hub/russia-ukrayna

PAYLAŞ: